| Ta strona fanonu została stworzona przez i jest własnością użytkownika Yuki Asakawa (dyskusja). Proszę nie edytować jej bez zgody autora. |
Jade Hastings to główna bohaterka opowiadania Miasto robotów.
Informacje ogólne[]
Jade jest siedemnastoletnią dziewczyną pochodzącą z zamożnej rodziny w Jorvik. Aspiruje do zostania profesjonalnym jeźdźcem, ponad wszystko kocha jazdę konną i swojego konia, Skydancera (kary brytyjski koń ciepłokrwisty), którego podarował jej Herman ze stadniny Jorvik po pewnej niebezpiecznej przygodzie. Jej urodziny wypadają 19 sierpnia.
Fabuła[]
Za namową swojej przyjaciółki Alex i przyszywanego wujka Erica Jade przyjeżdża na zimę do Doliny, by ubiegać się o miejsce w Pokazie Koni Dietricha. Aby tego dokonać, musi wpierw zyskać przychylność pana Sandsa, hrabiego na Sosnowym Wzgórzu, który wybierze reprezentanta regionu. Zarówno miasteczko, jego mieszkańcy, jak i właściciel nie wydają się przyjaźni, ale Jade postanawia dopiąć celu i za wszelką cenę pojechać na zawody.
Wygląd[]
Jade ma szaroniebieskie oczy i średniej długości brązowe włosy, które najczęściej zaplata w warkocz. Ze względu na trenowanie jazdy konnej jest muskularnie zbudowana i sprawna. Charakteryzuje ją dość wysoki wzrost. Jade najczęściej ubiera się w zwyczajny strój do jazdy konnej, choć ma słabość do ładnych sweterków.
Osobowość[]
Na pierwszy rzut oka Jade wydaje się energiczną, roztrzepaną, wiecznie wesołą osóbką. Zawsze mówi, co myśli, ma zły nawyk odchodzenia lub odjeżdżania, nim rozmówca dokończy zdanie, uwielbia nadawać wszystkim słodkie przezwiska. Łatwo nawiązuje kontakty z ludźmi i nie tylko, bowiem bardzo szybko zaprzyjaźnia się też z robotami. Jednak to tylko część charakteru Jade; w głębi serca dziewczyna skrywa bardzo wrażliwą i emocjonalną osobowość. Po przyjeździe do Pine Hill od razu wyczuwa samotność pana Sandsa i zaczyna czuć wobec niego ogromne współczucie. Wierzy, że w głębi duszy jest on dobrym człowiekiem, tylko samotnym, i postanawia wyjawić tę dobroć. Nawiązuje z nim nić porozumienia dzięki własnym bolesnym doświadczeniom.
Cytaty[]
- "Da mi pan wreszcie dojść do słowa?!"
- "Jeszcze zrobię na panu wrażenie, zobaczy pan!"
- "Nie rozmawia pan z nikim, nawet z robotami. Musi być pan tutaj strasznie samotny, prawda?"
- "I tak stąd nie wyjadę, póki nie weźmie mnie pan na Pokaz Koni Dietricha, więc lepiej by było, gdybyśmy się dogadali, prawda?"
- "A jeśli mi się uda, może się uśmiechnie…"